OKULÖNCESİ EĞİTİM ÇOCUKLARINDA BESLENME ALIŞKANLIKLARI

       Çocukluk insan hayatının en önemli çağıdır. Bu çağda çocuklar anne ve babalarından aldıkları kalıtsal özellikleri ve onlardan edindikleri alışkanlıkları sergilerler. Bu devrede kazanılan en önemli alışkanlıklardan biri de beslenmedir. Çocuklara iyi beslenme alışkanlıkları kazandırmakta amacımız, onların fiziksel ve ruhsal bakımdan gelişmelerini sağlamaktır.

       Yeterli ve dengeli beslenme düzeni ve iyi alışkanlıkları olan ailede büyüyen ve zamanında ek besinlere başlayan çocuklarda iyi beslenme alışkanlıkları görülür. Çocuklara kazandırılmak istenen davranışlar ancak sağlam bir eğitimle olur.

       Çocuğun kişiliği okul öncesinde şekillenir. Yetişkinlik çağının davranışlarını etkileyecek alışkanlıkların edinilmesi de yine bu yıllarda olur. Bu çağda edinilen düzensiz yemek yeme alışkanlığı, hayatının diğer dönemlerinde fiziksel, duygusal ve sosyal gelişimini etkilemektedir. 

        Çocuk, hayatının ilk günlerinde kendi beslenme ihtiyaçlarını çevresindekilere iletir. Acıkınca ağlar, huzursuzluk gösterir ve beslenmesi gerektiğini çevresine anlatır. Beslenme çocuğun istek ve ihtiyaçlarına göre mi, yoksa annenin ya da çevrenin ihtiyaç ve beklentilerine göre mi olacaktır? Beslenme; çocuk, annesi ve çevresi arasında bir mücadeleye dönecek midir? Anne, elinde tabakla çocuğun arkasında dolaşıp dil dökerek hikâyeler anlatarak dolaşacak mıdır? "İştahsız, hiç yemek yemiyor" diye dile getirilen bu sorunlar, hem çocuk, hem de aileyi bıktıracak mıdır?

       Bütün bu sorunlara cevap bulabilmek için fiziksel ve ruhsal yönden sağlıklı bir çocuğa beslenme alışkanlıkları kazandırmada yapılması ve yapılmaması gereken davranışları ele almak gereklidir.

       Beslenme alışkanlıklarını kazandırırken bebeklik çağını da göz önünde bulundurmak gerekir. Yeni doğan bebeğe annenin sıkıntı ve kızgınlıkla meme vermesi, beslerken azarlaması, çocuğa uzak olması, sevgi göstermemesi, aşırı bakım endişesi gibi basit görülebilen davranışlar beslenme sorunlarının kaynağıdır. Çocuk oluşan bu hareketlere önce ağzıyla karşılık verir. 3 - 4 yaşın normal direnme döneminde anne ile çatışma artınca yemek yemek istemez, ağzında tutar, zorlayınca kusar.

Bebek ve çocukları beslenme saatlerinde sinirli ve tepkili yapan durumlar şunlardır:

a)Zorlama ve Korkutma: Yeterli miktarda ve zamanında yemediği, etrafı kirlettiği ve çok sık yediği için ya da değişik nedenlerle çocuğa baskı yapmak, korkutmak ve cezalandırmak çocuk üzerinde kötü izler bırakır.

b)Çocuğun her istediğini yapmak: Çocuğa aşırı ilgi göstermek, isteklerine boyun eğmek, ne istiyorsa yapmak çocukta olumsuz etkiler yaratır.

c)Acele ettirmek ya da oyalamak: Çocuğun yemeğini yemesi için acele ettirmek ya da gereksiz yere oyalanmasına engel olunmalıdır.

d)Kıyaslama ve kıskandırma: Başka çocuklarla kıyaslanması, az yediği için zayıf olduğu, ondan iyi yediğini söylemek, kıskandırmak yanlıştır.

e)Ödüllendirme: Yemeğini yediğinde ona bir şeyler almak üzere söz vermek, istediği her şeyi yapmak önce olumlu sonuç verse de sonuçta çocuk istediği gibi davranacak, her yemeğin sonunda ödül bekleyecektir. Yemek yemek pazarlık konusu olmamalıdır